22 August 2007

GREEN




9 comments:

  1. "Πότε θα μεγαλώσω ν' ανέβω εκεί πάνω;"

    (εμένα, στην ηλικία του _τότε που τα δέντρα των πόλεων τα 'βρισκες κάτω, η μάνα μου φώναζε "πότε θα μεγαλώσεις να κατέβεις επιτέλους απ' αυτό το δέντρο;"

    ReplyDelete
  2. Και είναι πρόταση, Dodos, για πράσινες ταράτσες μπας και γλιτώσουμε το θερμοκήπιο. Λέτε να το δοκιμάσουμε;

    ReplyDelete
  3. φαντάζει όνειρο απρόσιτο πλέον.....

    ReplyDelete
  4. nice.
    you have a great mind for concepts.

    ReplyDelete
  5. Ναι!!!!
    ο ταρατσόκηπος που ορεγόμουν...
    ...
    θα κάνω μπλογκό- έρανο!!!!!
    να τον φτιάξωωωωωωωωω!!!!

    ίνα τα παιδία παίζει... εκεί...

    με το κόκκινο ποτιστήρι τους!!!!

    :)

    ReplyDelete
  6. @ Dora!
    φίλτατη μου!!!.. έτσι είναι...
    και ο Dodos το έχει ξαναπροτείνει και παλιότερα...
    (έχω έτοιμη μελέτη... για το "ρετιρέ" μου.. τα λεφτά ... λείπουν... έχει κόστος...)

    αλλά.. σήμερα, μίλησα με κολλητή μου- ανθοκόμο...
    γλαστρούλες με λιγούστρα... 0,70/έκαστο!!!
    και δεν θέλουν και πολύ νερό!!!!
    προσπαθούμε;;;;

    ReplyDelete
  7. just me,
    :-))

    doratsirka,
    ήδη δοκιμάζεται! ;-)

    ηλιογράφος,
    ναι, φοβούμαι...

    goobeetablog,
    thanks!

    kyriayf,
    είδες; ;-)
    Και οι φίκοι προσφέρονται- είναι ακριβότεροι, αλλά αναπαράγονται εύκολα!

    ReplyDelete
  8. ΄Ετσι την έχω την ταράτσα μου, μη σου φανεί περίεργο, ΟΑΣΗ!!!......
    Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε περιβόλι.

    Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  9. φύρδην-μίγδην,
    ζηλεύω!

    ReplyDelete