Δύο πλάσματα με διαφορετικές συνήθειες, με διαφορετικές (;) αντιλήψεις για τον κόσμο που τα περιβάλλει, που επικοινωνούν με διαφορετικούς ήχους, αλλά και δέσμια ενός κοινού παρονομαστή που άλλοτε τα ενώνει και άλλοτε τα χωρίζει: την ανάγκη! Σε χαιρετώ ψηφιακέ μου γείτονα! :)
Δύο πλάσματα με διαφορετικές συνήθειες, με διαφορετικές (;) αντιλήψεις για τον κόσμο που τα περιβάλλει, που επικοινωνούν με διαφορετικούς ήχους, αλλά και δέσμια ενός κοινού παρονομαστή που άλλοτε τα ενώνει και άλλοτε τα χωρίζει: την ανάγκη!
ReplyDeleteΣε χαιρετώ ψηφιακέ μου γείτονα! :)
Αυτοί οι γείτονες μια χαρά γειτνιάζουν. Οι άνθρωποι έχουν ένα μικρό -τόοοοσο δα!- προβληματάκι να γειτονεύσουν με τον οποιονδήποτε και το ο,τιδήποτε.
ReplyDeleteΊσως για αυτό σιγά σιγά εξαφανίζονται τα χρώματα γύρω μας...
πω πω, δε θα ήθελα να είμαι ο σκύλος εκείνη τη στιγμή, αλλά ούτε κι η κατσίκα στο μέλλον (φρικασέ)...
ReplyDeleteηλιογράφος,
ReplyDeleteσε αντιχαιρετώ, φωτογράφε!
industrialdaisies,
αν και άνθρωπος (νομίζω), μιά χαρά τα πάω με τους ανωτέρω γείτονές μου ;-)))
dawkinson,
LOL!
Νομίζω ότι θα προτιμούσα να είμαι μία ελεύθερη γίδα, παρά ένας δεμένος σκύλος.
ReplyDeleteh.constantinos,
ReplyDeleteπαρομοίως!