31 January 2012

ROCKS

13 comments:

  1. "Ο βράχος που δακρύζει"
    Υπέροχο!
    Μου δημιουργεί τρυφερά συναισθήματα και γαλήνια, νοιώθω πως αυτοί οι βράχοι λικνίζονται με κάποιο τρόπο, σαν να τους παρασύρει ο άνεμος... και οι σκέψεις!!!!

    ReplyDelete
  2. "παρασέρνει" ήθελα να πω....

    ReplyDelete
  3. Padres piedras lagrimosas
    criatura duermosa

    Πετροδακρύων τῶν γονέων
    καὶ ὁ γόνος ὑπναλέος

    ReplyDelete
  4. Ευρυδίκη Καδμίου - Κοβαλτίου01 February, 2012 01:27

    Με ένα γλυπτό - εγκατάσταση, επανέρχεται η καλλιτέχνης στο γνώριμο σε όλους μας, αγαπημένο της θέμα, αυτό των ανθρωπίνων σχέσεων.
    Ο πόνος που συνενώνει και εντέλει γαληνεύει την ψυχή (εκφορτίζει) μέσα από το δάκρυ.
    Σε συνεργασία με τη φύση έστησε περίτεχνα αυτό το "ζωντανό" έργο που εξελίσσεται μέσα από την αλληλεπίδραση του περιβάλλοντος χώρου.
    Η θερμοκρασία, ο αέρας, το φως της μέρας αλλά και το σκοτάδι της νύχτας, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση και αναμόρφωση της φόρμας, η οποία δίχως να αναιρεί τον εαυτό της δημιουργεί ολοένα και νέα μορφώματα.
    Ένα έργο που προσφέρει τον εαυτό του στον θεατή για στοχασμό και αυτογνωσία.

    ReplyDelete
  5. Ωω μα φυσικά και οι βράχοι έχουν ψυχή !!!!!!

    Μαριέλα !!!!!!!!!!!

    Καλό μήναααα !!!

    ReplyDelete
  6. πσσσσττττ!!!
    όλα καλά;; σε έχω συνηθίσει πρωινή....

    ReplyDelete
  7. Είναι τα δάκρυα των βράχων είναι και η ασυνήθιστη απουσία.. να ανησυχούμε;

    Καλό μήνα Dodo

    ReplyDelete
  8. ξι ;-)

    mariela Κάτι τέτοιο φανταζόμουν :-)

    michalis melidonis Καλό!

    ευρυδίκη καδμίου-κοβαλτίου Όλα τούτα;!!!

    h.constantinos Ταιριάζει· αν καί περίμενα μάλλον αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=TJHHIn5hF6A.

    ξωτικό Ευχαριστώ, επίσης!

    mariela Αποσυντονισμός· θα επανέλθω, όμως!

    margo Εδώ είμαι, ευχαριστώ πολύ γιά το ενδιαφέρον- συγγνώμη αν προκάλεσα ανησυχία :-)

    ReplyDelete
  9. Εχετε δίκιο, η Μαρινέλα έχει τον δραματικό τόνο που του χρειάζεται...

    ReplyDelete
  10. Το είδα και δεν μπορούσα να μην αφήσω σχόλιο εδώ!
    τόσο τρυφερό... θα πω μόνο ότι μου άρεσε υπερβολικά και για πολλούς λόγους και ότι εδώ συμμετείχε στο σχέδιο και η καρδιά:)

    ReplyDelete
  11. h.constantinos ;-)

    άστρια Ευχαριστώ!

    ReplyDelete