Few lines, few colours, less words
"Μην κρατάς κλειστή την πόρτα, άνοιξέ μου για να μπω, είμαι μάνα και πονάω, το παιδί μας λαχταράω που έχω μήνες να το δω.Θέλω το σπλάχνο μας να δω, να το φιλήσω λίγο κι αν ακόμα με μισείςχαράματα θα φύγω.Δε γυρίζω σαν γυναίκα που σε πίκρανα πολύ, μα γυρίζω σαν μητέρα που σπαράζει νύχτα μέρα,αχ! σαν το έρημο πουλί."
Ξέχασα: Ρένα Ντάλλια
Μάνα είναι μόνο μια,αλλά οι άγγελοι πολλοί...
h.constantinos Μερσί- σπαρακχχτικό...:-Ράιναφετς Ευτυχώς ;-)
"Μην κρατάς κλειστή την πόρτα,
ReplyDeleteάνοιξέ μου για να μπω,
είμαι μάνα και πονάω,
το παιδί μας λαχταράω
που έχω μήνες να το δω.
Θέλω το σπλάχνο μας να δω,
να το φιλήσω λίγο
κι αν ακόμα με μισείς
χαράματα θα φύγω.
Δε γυρίζω σαν γυναίκα
που σε πίκρανα πολύ,
μα γυρίζω σαν μητέρα
που σπαράζει νύχτα μέρα,
αχ! σαν το έρημο πουλί."
Ξέχασα: Ρένα Ντάλλια
ReplyDeleteΜάνα είναι μόνο μια,
ReplyDeleteαλλά οι άγγελοι πολλοί...
h.constantinos Μερσί- σπαρακχχτικό...
ReplyDelete:-Ρ
άιναφετς Ευτυχώς ;-)