Η φλέβα στην ύλη, κερί φάρου προσωπικού ξοδεύεται λιωμένο, η στωϊκή απάθεια, τ’ ατίθασα χόρτα, τρίχες ένδειξης ζωής ορθωμένες στο μαρμαρένιο σώμα, τα χελιδόνια σε κατακόρυφη έφοδο.
Δεν έτυχε, πέτυχε! attack(τη)
ΥΓ. Θα προτιμήσω σε κάθε περίπτωση Simon & Garfunkel και an island never cries.
attack(τη) Ευχαριστώ, για όσα βλέπεις- πέρα από αυτά που φαίνονται. ΥΓ. Μαζί σου, σε κάθε περίπτωση- "an island never cries": με τόσο νερό τριγύρω, ποιός ξέρει τι γίνεται ;-)
Η φλέβα στην ύλη, κερί φάρου προσωπικού ξοδεύεται λιωμένο, η στωϊκή απάθεια, τ’ ατίθασα χόρτα, τρίχες ένδειξης ζωής ορθωμένες στο μαρμαρένιο σώμα, τα χελιδόνια σε κατακόρυφη έφοδο.
ReplyDeleteΔεν έτυχε, πέτυχε!
attack(τη)
ΥΓ. Θα προτιμήσω σε κάθε περίπτωση Simon & Garfunkel και an island never cries.
attack(τη) Ευχαριστώ, για όσα βλέπεις- πέρα από αυτά που φαίνονται.
ReplyDeleteΥΓ. Μαζί σου, σε κάθε περίπτωση- "an island never cries": με τόσο νερό τριγύρω, ποιός ξέρει τι γίνεται ;-)
θαυμαστικά στα σχόλια!!!
ReplyDeleteάστρια Ευχαριστίες!
ReplyDelete