Η πορεία προς την ενηλικίωση πέρα από τις απορίες, τους κινδύνους, την περιέργεια, τα χρώματα, την χαρά, την αναποφασιστικότητα, κρύβει και πολύ πολύ μοναξιά.
Το τρίτο μάτι στον τοίχο με πήγε πολύυυυυ πίσω. Η μήπως είναι ακόμη στον τοίχο και κάνω πως δεν το βλέπω;
Και το τρύπημα και το κόψιμο είναι τ' αναγκαία κακά για να μεγαλώσουν όλα τα κοριτσάκια! :-P
ReplyDeleteΔεν τα...μαζεύετε εγκαίρως λέω εγώ πριν περάσουμε σε άλλες αναρωτήσεις ;-))
ReplyDelete(πράγμα που υποσυνειδήτως υποψιάζομαι σκεφτόσασταν για αυτό και καλού κακού βάλατε και " το μάτι " να έχει το νού του :-))))
Η πορεία προς την ενηλικίωση πέρα από τις απορίες, τους κινδύνους, την περιέργεια, τα χρώματα, την χαρά, την αναποφασιστικότητα, κρύβει και πολύ πολύ μοναξιά.
ReplyDeleteΤο τρίτο μάτι στον τοίχο με πήγε πολύυυυυ πίσω. Η μήπως είναι ακόμη στον τοίχο και κάνω πως δεν το βλέπω;
άιναφετς Είμαστε τα τραύματά μας.
ReplyDeleteξωτικό Τα μάζεψα όλα :-)
margo Μοναξιά και φόβο. Το μάτι, με κιμωλία στον τοίχο, αποτρεπτικό του κακού ;-)