28 December 2011

"Mes hommages, Madame"

13 comments:

dodo said...

h.constantinos 50cmX70cm, black ink, watercolor (three color palette), 300gr paper- τι κερδίζω;
;-)

Margo said...

Πω πω αριστούργημα!!!!!!!!!
Κερδίζεις τον θαυμασμό μας Dodo;-)

Καλημέρα!

Margo said...

Το πουλί που το σκάει από το κλουβί, τι συμβολισμός!
Υπέροχο όλο το "χτίσιμο" της προσωπικότητας του ζευγαριού!!!!

φόρα said...

το τι κερδίζεις το ξέρεις εσύ!
εγώ πάντως κέρδισα έμπνευση
βλέποντας κ τα τελευταία σου έργα!
χρόνια μας όμορφα dodouli!

ξωτικό said...

Kαι τα δικά μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


(μήπως κατά βάθος είστε ξωτικό;;;;)

dodo said...

margo Σ'ευχαριστώ ειλικρινά γιά το ενθουσιώδες σχόλιο· το περί κέρδους ήταν μόνο ένα πείραγμα προς τον h.constantinos, που επέμενε να φτιάξω κάτι στις ανωτέρω διαστάσεις ;-)

φόρα Χαίρομαι πολύ και σ'ευχαριστώ· επίσης!

ξωτικό Χμμ... τώρα που το λέτε... αλλά, μπα, όχι, μόνο dodo είμαι ;-)

MelidonisM said...


Σαβουάρια Λαχτάρα
....................
Απόντος εναέριου ελεγκτή
Κόκορας ιπτάμενος
μ' επιβάτη,μαύρη γάτα,
ακούοντα Radio Dominicana
συγκρούστηκε μ' επικάπελο δέντρο
καρδιοφόρο, υποκεκλιμένο υπ' ανδρός
πληρούντος τα εγκάρδια σέβη του
προς ομοκάπελη κυρία
έχουσα επι κεφαλής
ετέρας δύο, μία λουομένη
και μία επιβλέπουσα
στέγνωμα στριγκίου ερυθρού.

Εκ της αποτόμου προσγειώσεως
του αλέκτορος, σύμπαν το δέντρο
συνεταράχθη, στρουθίον εξέφυγε
του κλωβού και καρδιολόγοι,
καρδίας συλλέγοντες,
ολίγου έδει πεσείν κλαίοντες!


Μα ποιά ήταν πιά αυτή η κυρία
που προκάλεσε τοιαύτη φασαρία;

Η απάντηση στο επόμενο τεύχος..:-))

Mariela said...

Εδώ κερδίζεις πολλά...
πέρα από τον θαυμασμό μας θα πω και άλλα...:
χρώμα εξαιρετικό, με πολλά θαυμαστικά δεδομένης της τρίχρωμης παλέτας,
σύλληψη ευφάνταστη (περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο της σειράς) και οι 'συμβολισμοί tout a fait au point!!
Για το μέγεθος θα αφήσω να μιλήσουν άλλοι.... (ονόματα δε λέμε...)

H.Constantinos said...

Κορυφαίο!!
Κορυφαίο διότι ένας αγλαίωρας ιδέες βρήκαν αρκετό χώρο να αναπτυχθούν!! -δεν ξέρω αν είναι δόκιμος ο όρος "αγλαίωρας", αλλά ο "ποταμός" μου φαίνεται ανεπαρκής...

Τί κερδίζετε;;!
Μα φυσικά, κερδίζετε υπόσταση στον χώρο!! Τώρα, να με συμπαθάτε, αλλά αυτό δεν δύναμαι να το αναλύσω όπως θα εδύνατο να το αναλύσει η γνωστή ιστορικός τέχνης Αγγελική Διαβολάκη-Ξεροπούλου, οπότε ας το είπω αλλιώς...:

Δηλαδή σα να λέμε πχ, ο γνωστός Δρομέας του γνωστού Πωστονλέν Δεθυμάμαι έχει υπόσταση στην πόλη. Πασιφανώς.

Αν ήταν 25cm, δηλαδή μπιμπελό d'art, θα είχε υπόσταση μόνο στο σκρίνιο, ούτε καν στη σαλοτραπεζαρία. Και ποιός θα του έδινε σημασία...; Μόνο η καθαρίστρια, κι αυτή μόνο όταν θα το ξεσκόνιζε!



Εύχομαι καλή συνέχεια, και εις ανώτερα!! -εννοώ 70x100 και βάλε!



ΥΓ: Μετά από αυτό το έργο, οι φαν των μικρών και τριανταφυλλένιων (ονόματα δε λέμε...) μήπως χρειάζεται να αναθεωρήσουν κάποιες θεωρήσεις...;; -Χε, χε...

ξωτικό said...

@ H.Constantinos


Αγλαίορας παρακαλώ !!

Συγχωρείστε όμως λόγω δικαιολογημένου ενθουσιασμού ,είναι απολύτως φυσικόν τοιούτον κομψοτέχνημα να σας γεννά ταραχήν καθώς βεβαίως και να σας οδηγεί εις ...ποιητικόν θα έλεγα εκφραστικόν οίστρον

http://www.socialistas.gr/?p=1362

Oscar Grillo said...

Happy New Year, Dodo!!!!!

Mariela said...

Προς Κωνσταντίνο:

Δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιους αναφέρεστε όταν μιλάτε για τους φαν των "μικρών" και τριανταφυλλένιων",
(τσ... τσ...) όμως θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι το κάθε έργο έχει το "μέγεθος" του και επίσης ότι τα "bijoux" είναι συνήθως μικρά...

Προς Ντόντο:
οι απόψεις μου για τα μεγέθη ουδεμία σημασία έχουν για το παρόν έργο το οποίο ούτως ή άλλως θεωρώ κομψοτέχνημα!!!!!!

dodo said...

michalis melidonis :-D
Θα μού άρεσε ακόμη περισσότερο σε πολυτονικό, βεβαίως, αλλά δεν είμαι άπληστος άνθρωπος...
Άλλωστε, με αποζημιώνει ο τίτλος!

mariela Σ'ευχαριστώ πολύ γιά το σχόλιο, ξέρεις ότι το εκτιμώ βαθιά.

h.constantinos Υπόσταση στον χώρο, ναι, ασφαλώς· κατανοώ την θέση και το επιχείρημα με τον Δρομέα- είναι η οπτική τού αρχιτέκτονα, νομίζω. Πέρα από αυτήν, όμως, μετρά καί τί τελικά αρέσει σε καθέναν από εμάς: καί ενώ βλέπω με σεβασμό, κάποτε καί με δέος τα μεγάλων διαστάσεων έργα, δεν μπορώ να παραβλέψω, ότι κανένα από αυτά δεν με έχει συγκινήσει όσο οι Très Riches Heures du Duc de Berry καί δεν με έχει καθηλώσει απέναντί του όπως ο χαρισματικός δελφικός Απόλλων...

ξωτικό Ωχ, μακριά από μάς τούτο!

oscar grillo Thank you, same to you!

mariela Σωστά· φαντάζεσαι κανέναν να πίνει Veuve Clicquot σε μισόλιτρο ποτήρι μπύρας; :-Ο