21 January 2014

THREE LITTLE TREES


Lalala...

6 comments:

ξωτικό said...

μα τόσο ωραίο που θα ήθελα να ήμουν ...σπουδαίος παραμυθάς να γράψω ένα φοβερό παραμύθι και.... να συνεχίζατε την εικονογράφηση....


καληνύχτα και...όνειρα φτερωτά ;-)

Άστρια said...

Τρυφερόο...
Τρία δεντράκια ριζωμένα στην άκρη του κάμπου να ψηλώνουν τον κορμό τους και να ονειρεύονται πως φτερωτά ταξιδεύουν και βλέπουν από ψηλά τον κόσμο όλο...


υγ. το τραγούδι από τα αγαπημένα και σε πολλές εκτελέσεις
:)τώρα

Anonymous said...

Η ευλογία να 'σαι δεμένος μ' ένα τόπο και να παρατηρείς περισκοπικά τα γοητευτικά διαβατάρικα όντα και φαινόμενα - να ακινητοποιείς φευγαλέους στοχασμούς για να τους (μέσα σου) θρέψεις, πλάϊ στην άλλη του ομαδικού αποδημητικού ταξειδιού, με το μάτι διψασμένο να στυλώνεται στα αλλαχού θαύματα, στη εν διαρκή κινήσει προσπάθεια να γνωρίσει και να γνωριστεί.

Από τα ξεχωριστά σας inseconds το σημερινό. Ένα τρυφερό υπαρξιακό παραμύθι από μόνο του.
attack(τη)

Άιναφετς said...

Μετά από "κάποιο" τεράστιο κατεβατό... ξεκουράστηκε το μάτι μου, με τρις μικρές νότες μουσικής! :)))

http://www.youtube.com/watch?v=UqRPfG1Phac

dodo said...

ξωτικό Μα, αφού είσαι σπουδαία παραμυθού :-)

άστρια Ευχαριστώ (και για το χαμόγελο)!

attack(τη) Για μιάν ακόμη φορά, πήγες το σκιτσάκι μου πολύ πιο πέρα από όσο θα μπορούσα να φαντασθώ. Ή να ελπίσω;
Σ' ευχαριστώ.

άιναφετς Τι ωραία, ευχαριστώ, δεν το θυμόμουν καθόλου!

Anonymous said...

Κι ας μου ελειπε ένα 'ν';
Εγώ σ' ευχαριστώ.
attack(τη)