Οι αγαπημένοι λες και μόλις έφυγαν και το αποτύπωμά τους στολίζει τον χώρο: Η μελαγχολία σερβίρει απλόχερα λουλούδια που ανοίγουν την όρεξη για άνοιξη στα νηστικά όνειρα, μια λάμπα προσπαθεί επικουρικά να φιλήσει το στωικό τραπέζι χωρίς να κρύβεται από την ασπρόμαυρη επικεφαλίδα του February και οι καρέκλες προσπαθούν, αν και χωρισμένες, να κοιτάξουν προς την ίδια κατεύθυνση. Το άσπρο φόντο που παλεύει σιωπηλά με το γκρίζο περίγραμμα ίσως και να είναι η ανθρώπινη καρδιά.
Η ανθρώπινη παρουσία ως μαστοριά, ενός ξυλουργού, ενός μάγειρα, δική σας! Εικόνα που μιλάει. Διαστάσεις που από δύο (για δές πώς) γίνονται τέσερις. passive attack(τη)
4 comments:
Οι αγαπημένοι λες και μόλις έφυγαν και το αποτύπωμά τους στολίζει τον χώρο: Η μελαγχολία σερβίρει απλόχερα λουλούδια που ανοίγουν την όρεξη για άνοιξη στα νηστικά όνειρα, μια λάμπα προσπαθεί επικουρικά να φιλήσει το στωικό τραπέζι χωρίς να κρύβεται από την ασπρόμαυρη επικεφαλίδα του February και οι καρέκλες προσπαθούν, αν και χωρισμένες, να κοιτάξουν προς την ίδια κατεύθυνση. Το άσπρο φόντο που παλεύει σιωπηλά με το γκρίζο περίγραμμα ίσως και να είναι η ανθρώπινη καρδιά.
Μετά το έξοχο σχόλιο του ηλιογράφου δεν θα μπορούσα να πω τίποτα!!!
ίσως λίγη μουσική; https://www.youtube.com/watch?v=fzk09LOxszc
υγ. μου άρεσε ιδιαίτερα το κορνιζάρισμα της εικόνας:)
Η ανθρώπινη παρουσία ως μαστοριά, ενός ξυλουργού, ενός μάγειρα, δική σας!
Εικόνα που μιλάει. Διαστάσεις που από δύο (για δές πώς) γίνονται τέσερις.
passive attack(τη)
ηλιογράφος "Ζωγράφισες"...
άστρια Ο Φεβρουάριος εμπνέει :-)
passive attack(τη) Μαστοριά; μεγάλη κουβέντα, τιμητική!
Post a Comment