14 June 2009

LOOK!

8 comments:

olga.northspot@yahoo.gr said...

Σκυλίσια ζωη ή ανθρώπινη δυστυχία;!...

GZ said...

Το κόκκινο λουράκι από το κουτάβι σπάει τη μονοτονία. Ωραίο!!

just me said...

Ξέρεις πώς σε φαντάζομαι (αν μου επιτρέπεις); Σαν την αίσθηση ενός στοργικού, συμπαθητικού (με την αγγλοσαξονική έννοια) και τα πανθ' ορόντος βλέμματος πάνω από τη "μικρή" μας πόλη...
(και δεν πολυσχολιάζω, γιατί τα σκίτσα σου είναι μικροί ολοκληρωμένοι κόσμοι που εμπεριέχουν τον σχολιασμό τους).

Καλό καλοκαίρι!
:)

Άστρια said...

Θυμήθηκα κάποιο κρύο βράδυ έξω από έναν κινηματογράφο, κάποιον ρακένδυτο, καθισμένο κάτω με την πλάτη στον τοίχο, που είχε μαζί του ένα σκύλο ξαπλωμένο στα πόδια του. Αγόρασα από το περίπτερο δύο πακέτα μπισκότα, ένα για τον ζητιάνο και ένα για τον σκύλο. Ο ζητιάνος έδωσε πρώτα στον σκύλο να φάει,κι εκείνος τον κοιτούσε στα μάτια. Πάντως δεν τον έβαζε να χορεύει:)

Εδώ είναι μια άλλη δυστυχισμένη αλήθεια, για τον σκύλο, για τον άνθρωπο, για τους δύο..

Το σκίτσο όπως πάντα πολύ εκφραστικό!

dodo said...

olga :-)

GZ ;-)

just me !!!!!!!!!! Νομίζω πως κάπως έτσι θα ήθελα να με φαντάζονται...

άστρια Ωραίο αυτό το σχόλιο, σ' ευχαριστώ!

Anonymous said...

Όσο βλέπει το σκύλο να χαίρεται, τόσο βουλιάζει αυτός. Πετυχαίνεις φοβερές εκφράσεις

dodo said...

ΚΑΝΤΑΒΡ Ευχαριστώ!

Belinha Fernandes said...

I like this one two!The poor dog is doing all the work!