Μπαλαρίνες που συντροφεύουν τον πρωινό καφέ, που σηκώνουν γλυκά και ιπτάμενες καρέκλες σε ροζ συννεφάκια. Πιο προσωπική ιστοσελίδα μάλλον δεν μπορεί να γίνει
Ανατροπή του συσχετισμού προηγούμενης ανάρτησης όπού ήταν μία μπαλλαρίνα και δύο καρέκλες ενώ τώρα δύο μπαλλαρίνες και μία καρέκλα ενώ το ροζ σύννεφο παραμένει ως επίπεδο αναφοράς το ίδιο.
Όμορφη η χορευτική κίνηση που αποδίδεται με όμορφες καθαρές γραμμές ειδικά στις αρθρώσεις. Η πρώτη μοιάζει και σαν μπαλλαρίνα ενός music box. Του παραμυθιού οι μπαλλαρίνες, οι νεραϊδούλες και οι γοργόνες σου όλες!
h.constantinos Δεν πρόκειται καθόλου περί συμπαθείας (αν και θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη, ως απάντηση στην γενικότερη μουτζούρα που μάς εκτοξεύουν τα Μέσα Μαζικής Επιρροής), αλλά περί αμιγούς ανάγκης: τί κάνεις μέ ένα κόκκινο χρώμα που περισσεύει, επειδή δεν είναι το σωστό κόκκινο, και επειδή δεν θέλεις να έχεις περισσότερα χρώματα, γιατί όταν διαθέτεις περισσότερα χρώματα, περιέρχεσαι dans l' embarass du choix, κατάσταση που, ως γνωστόν, προκαλεί άγχος, και το άγχος, το λένε όλοι, βλάπτει την υγεία, και καλόν είναι να το αποφεύγετε, τί κάνεις λοιπόν με το περισσευούμενο κόκκινο (ή κίτρινο, γιατί είχα και απ'αυτό), έ, ερωτώ, τί κάνεις; Και απαντώ: Σύννεφα! Κάνεις σύννεφα! Και μετά, τα κοιτάζεις και περιμένεις μήπως "βρέξουν"- ιδέες, φυσικά... :-))))))))
Γιατρέ, να ανησυχώ;;;
μαριέλα Κανονικότατα!
ηλιογράφος Λες να "την είδα" Ντεγκά στα γεράματα;
άστρια Τι παρατηρητικότητα είναι αυτή- άριστη! Και με τιμά...
h.constantinos Πέρασα και είδα, αλλά δεν ανησυχώ- κάποιοι βλέπουν τα αυτοκίνητά τους σαν να είναι κατοικίδια, τούς δίνουν μάλιστα και ανάλογα ονόματα ;-)
8 comments:
Παρατηρώ μία ιδιαίτερη συμπάθεια στο ροζ! Που επιπλέον είναι και ροζ με άποψη!
Σουρεαλίζεις κανονικά.... !!!!
καλό ΣΚ...
Μπαλαρίνες που συντροφεύουν τον πρωινό καφέ, που σηκώνουν γλυκά και ιπτάμενες καρέκλες σε ροζ συννεφάκια. Πιο προσωπική ιστοσελίδα μάλλον δεν μπορεί να γίνει
:))) και !!!!
Και για τα τρία πιο πάνω σχόλια!
Ανατροπή του συσχετισμού προηγούμενης ανάρτησης όπού ήταν μία μπαλλαρίνα και δύο καρέκλες ενώ τώρα δύο μπαλλαρίνες και μία καρέκλα ενώ το ροζ σύννεφο παραμένει ως επίπεδο αναφοράς το ίδιο.
Όμορφη η χορευτική κίνηση που αποδίδεται με όμορφες καθαρές γραμμές ειδικά στις αρθρώσεις.
Η πρώτη μοιάζει και σαν μπαλλαρίνα ενός music box.
Του παραμυθιού οι μπαλλαρίνες, οι νεραϊδούλες και οι γοργόνες σου όλες!
La silla para cuando se cansen las bailarinas!
Un abrazo grande :o)
h.constantinos Δεν πρόκειται καθόλου περί συμπαθείας (αν και θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη, ως απάντηση στην γενικότερη μουτζούρα που μάς εκτοξεύουν τα Μέσα Μαζικής Επιρροής), αλλά περί αμιγούς ανάγκης: τί κάνεις μέ ένα κόκκινο χρώμα που περισσεύει, επειδή δεν είναι το σωστό κόκκινο, και επειδή δεν θέλεις να έχεις περισσότερα χρώματα, γιατί όταν διαθέτεις περισσότερα χρώματα, περιέρχεσαι dans l' embarass du choix, κατάσταση που, ως γνωστόν, προκαλεί άγχος, και το άγχος, το λένε όλοι, βλάπτει την υγεία, και καλόν είναι να το αποφεύγετε, τί κάνεις λοιπόν με το περισσευούμενο κόκκινο (ή κίτρινο, γιατί είχα και απ'αυτό), έ, ερωτώ, τί κάνεις; Και απαντώ: Σύννεφα! Κάνεις σύννεφα! Και μετά, τα κοιτάζεις και περιμένεις μήπως "βρέξουν"- ιδέες, φυσικά... :-))))))))
Γιατρέ, να ανησυχώ;;;
μαριέλα Κανονικότατα!
ηλιογράφος Λες να "την είδα" Ντεγκά στα γεράματα;
άστρια Τι παρατηρητικότητα είναι αυτή- άριστη! Και με τιμά...
mauricio Hay que tener una, no? ;-)
Εξαιρετική θεώρηση επί της διαδικασίας, τόσο χρωματολογικώς όσο και ιδεολογικώς!
Δηλώνω εντυπωσιασμένος!
Πάντως, δεν νομίζω ότι πρέπει να ανησυχείτε...
Αντιθέτως, όπως θα δείτε στην επόμενη ανάρτηση του Windscreen Studio (εντός ολίγου), ίσως εγώ να πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ...
h.constantinos Πέρασα και είδα, αλλά δεν ανησυχώ- κάποιοι βλέπουν τα αυτοκίνητά τους σαν να είναι κατοικίδια, τούς δίνουν μάλιστα και ανάλογα ονόματα ;-)
Post a Comment