Dodo πολύ τις ζηλεύω αυτές τις ξάπλες, αλλά μου φαίνονται ποοοολύ μακρυνές...
βρε H.Constantinos γιατί τα έχεις τόσο με τους δημοσίους υπαλλήλους; και γω τέτοια είμαι αλλά πνίγομαι στη δουλειά... ακόμη και στην 25η Μαρτίου που όλοι έμειναν στα σπίτια τους ή καμάρωναν τα βλαστάρια τους στις παρελάσεις, ή έπιναν φραπεδιές στις ηλιόλουστες πλατείες εμείς χωθήκαμε στο Μέγαρο πρωί στις 9.00 και βγήκαμε από κει στις 11 το βράδυ και πιο πολύ απ' όλα σκεφτόμουν πώς θα ανέβω στη μηχανή να φτάσω μέχρι το σπίτι μου..δεν άντεχα ούτε και αυτό από την κούραση...
h.constantinos Παρατηρώ ότι ο "δημόσιος υπάλληλος" σάς προκαλεί αντίδραση παρομοίαν εκείνης που σάς προκαλούν τα "βρωμοπερίστερα". Είχα μιά θεία που τα μαγείρευε με ρύζι- τα πουλιά, εννοώ, δεν ξέρω αν είχε συνταγή και γιά δ.υ.
margo Ωραία παρατήρηση η καρδιά, δεν την είχα δεί!
logia Δεκατετράωρη πρόβα!!! Ετοιμάζετε κάτι καλό, ελπίζω...
Logia, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τους κανόνες. Είσαι άτυχη, και μη μου πεις ότι δεν ζηλεύεις την τύχη των τυχερών που είναι και απείρως περισσότεροι... Κι εγώ ζηλεύω, μη νομίζεις, από ζήλια τα λέω! Ζηλεύω τα βρωμοπερίστερα γιατί δεν μπορώ να πετάξω, και τους δημόσιους υπάλληλους γιά τους ίδιους λόγους που τους ζηλεύουν όλοι! (Τους έλληνες Δ.Υ. ζηλεύω, όχι της Κούβας...)
h.constantinos Ευτυχώς, χάρη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία μπόρεσαν οι έλληνες δ.υ. να απολαύσουν εξωτικές διακοπές στην Κούβα- μετά την Ταϋλάνδη και πριν την Ινδονησία. Τώρα, και ωσότου ξεχρεωθούν οι κάρτες, άντε, μέχρι το Αγκίστρι... :-(
Ντόντο, μην του δίνεις του Κωνσταντίνου ιδέες με τα πουλιά, είναι ικανός να το κάνει... και μετά θα μας πει: "Ελάτε κανά βράδυ από το σπίτι, έχουμε βρωμοπερίστερο α λα μιλανεζ....."
ε οχι καλέ 14 οι πρόβες διήρκεσαν 7 ώρες μια τετράωση και μια τρίωση και ενδιάμεσα επειδή δεν προλάβαινα να πάω σπίτι και να ξαναγυρίσω έμειναν για μελέτη, όπως και πολλοί από τους συναδέλφους...
επειδή έχω πολλές φωτό με περιστέρια, τις οποίες δεν αναρτώ, γιατί μπροστά σ' αυτές του ηλιογράφου, τα δικά μου πτηνα θα φαίνονταν βρωμοπερίστερα, λες να τα στείλω του Κωνσταντίνου;
Αντί να τα βάζετε με έναν ειλικρινή ιδεολόγο σαν εμένα, φαντασθείτε μία ιδεατή Αθήνα όπου δεν καθαρίζεις κουτσουλιές στο μπαλκόνι, δεν έχεις κουτσουλημένη τέντα, δεν πατάς κουτσουλιές στο πεζοδρόμιο, δεν πας κάθε τρεις και λίγο το αυτοκίνητο στο πλυντήριο, δεν, δεν, δεν...!
Φαντασθείτε επίσης μία Αθήνα χωρίς CD κρεμασμένα στα μπαλκόνια...! Δεν είναι αισθητικώς σημαντικό αυτό;;!!!
Σκεφθείτε επίσης, με την ευαισθησία που σας χαρακτηρίζει, πόσα παιδάκια στην Αφρική θα μπορούσαν να σωθούν με αθηναϊκά βρωμοπερίστερα α λα μιλανέζ...!
h.constantinos Συγκρινόμενα με τα άλλα που εκτίθενται στα αθηναϊκά μπαλκόνια- μπουγάδες, χαλιά, ντουλάπια μεταλλικά καί πλαστικά, μπουφέδες κουζίνας φορμάικα, ποδήλατα, παιδικά και ενηλίκων, καρροτσάκια, παππούδες κλεισμένοι έξω με το χαμομήλι στο γόνατο, σκύλοι απελπισμένοι από την εγκατάλειψη, κεραίες δορυφορικές και απλές, παλιά πλυντήρια σκεπασμένα με ευάερα νάυλον κλπ., κλπ., τα δισκάκια δεν πληγώνουν διόλου την αισθητική μου...
19 comments:
Μια ζωή την έχουμε, κι αν δε την κοιμίσουμε
τι θα καταλάβουμε, πώς θα επιζήσουμε;
τι θα καταλάβουμε πώς θα εξυπνήσουμε;
Μες στον έξυπνο ντουνιά
παίχτε μου υπνωτικά
χάπι σε διπλοπενιά
και ο μήνας έχει εννιά
και ο μήνας έχει εννιά
Όσο κοιμάται ο άνθρωπος, κοίτα, παρατήρησε
ροδαλό το μάγουλο αλλιώς το μπότοξ
λύγισε
Μες στον έξυπνο ντουνιά
παίχτε μου υπνωτικά
χάπι σε διπλοπενιά
και ο μήνας έχει εννιά
και ο μήνας έχει εννιά
Στου διαβόλου τα 'γραψα όλα το κατάστιχο
κοιμίζω βρε τα νιάτα μου, πριν με πιάσει λάστιχο
κοιμίζω βρε τα νιάτα μου, πριν με πιάσει λάστιχο
Μες στον έξυπνο ντουνιά
παίχτε μου υπνωτικά
χάπι σε διπλοπενιά
και ο μήνας έχει εννιά
και ο μήνας έχει εννιά
Τη ζωή σου κοίμισε πριν να ρθούν γεράματα
και σου λένε άδικα, μάθε γέρο κράβατο!
και σου λένε άδικα, μάθε γέρο κρέβατο!
Μες στον ψεύτικο ντουνιά
παίξτε μου διπλοπενιά
παίξτε μου διπλοπενιά
και ο μήνας έχει εννιά
και ο μήνας έχει εννιά
Υ.Γ.
Η διασκευή από τα Ζαβολάκια
γιούπι! τα νήπια!
γκρεμίζουν τα ερείπια!
Κι ο μήνας έχει 9...
Δημόσιο υπάλληλο εικονίζετε, νομίζω.
Σημαντική λεπτομέρεια το δένδρο - παρένθεση.
και ο μήνας έχει 9, καλό:)
Το δέντρο και το 9 τείνουν να σχηματίσουν μια καρδιά.
Πάντως η θέση του φαίνεται πολύ αναπαυτική..:)
Dodo
πολύ τις ζηλεύω αυτές τις ξάπλες, αλλά μου φαίνονται ποοοολύ μακρυνές...
βρε H.Constantinos
γιατί τα έχεις τόσο με τους δημοσίους υπαλλήλους;
και γω τέτοια είμαι αλλά πνίγομαι στη δουλειά... ακόμη και στην 25η Μαρτίου που όλοι έμειναν στα σπίτια τους ή καμάρωναν τα βλαστάρια τους στις παρελάσεις, ή έπιναν φραπεδιές στις ηλιόλουστες πλατείες εμείς χωθήκαμε στο Μέγαρο πρωί στις 9.00 και βγήκαμε από κει στις 11 το βράδυ και πιο πολύ απ' όλα σκεφτόμουν πώς θα ανέβω στη μηχανή να φτάσω μέχρι το σπίτι μου..δεν άντεχα ούτε και αυτό από την κούραση...
michalis melidonis :-)))
h.constantinos Παρατηρώ ότι ο "δημόσιος υπάλληλος" σάς προκαλεί αντίδραση παρομοίαν εκείνης που σάς προκαλούν τα "βρωμοπερίστερα".
Είχα μιά θεία που τα μαγείρευε με ρύζι- τα πουλιά, εννοώ, δεν ξέρω αν είχε συνταγή και γιά δ.υ.
margo Ωραία παρατήρηση η καρδιά, δεν την είχα δεί!
logia Δεκατετράωρη πρόβα!!! Ετοιμάζετε κάτι καλό, ελπίζω...
Dodo, όντως, και δεν είναι καθόλου πολιτικώς ορθές αμφότερες...
Η κυβέρνηση της Κούβας έχει μία ωραία συνταγή, πολύ gourmet...
Logia, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τους κανόνες.
Είσαι άτυχη, και μη μου πεις ότι δεν ζηλεύεις την τύχη των τυχερών που είναι και απείρως περισσότεροι...
Κι εγώ ζηλεύω, μη νομίζεις, από ζήλια τα λέω! Ζηλεύω τα βρωμοπερίστερα γιατί δεν μπορώ να πετάξω, και τους δημόσιους υπάλληλους γιά τους ίδιους λόγους που τους ζηλεύουν όλοι!
(Τους έλληνες Δ.Υ. ζηλεύω, όχι της Κούβας...)
h.constantinos Ευτυχώς, χάρη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία μπόρεσαν οι έλληνες δ.υ. να απολαύσουν εξωτικές διακοπές στην Κούβα- μετά την Ταϋλάνδη και πριν την Ινδονησία. Τώρα, και ωσότου ξεχρεωθούν οι κάρτες, άντε, μέχρι το Αγκίστρι... :-(
Ντόντο, μην του δίνεις του Κωνσταντίνου ιδέες με τα πουλιά, είναι ικανός να το κάνει...
και μετά θα μας πει:
"Ελάτε κανά βράδυ από το σπίτι, έχουμε βρωμοπερίστερο α λα μιλανεζ....."
ε οχι καλέ 14
οι πρόβες διήρκεσαν 7 ώρες
μια τετράωση και μια τρίωση και ενδιάμεσα επειδή δεν προλάβαινα να πάω σπίτι και να ξαναγυρίσω έμειναν για μελέτη, όπως και πολλοί από τους συναδέλφους...
επειδή έχω πολλές φωτό με περιστέρια, τις οποίες δεν αναρτώ, γιατί μπροστά σ' αυτές του ηλιογράφου, τα δικά μου πτηνα θα φαίνονταν βρωμοπερίστερα, λες να τα στείλω του Κωνσταντίνου;
mariela :-)))
logia Πάλι καλά- γιά την πρόβα!
Διαφορετική η ματιά τού κάθε φωτογράφου, θα ήθελα να δω και τα δικά σου περιστέρια.
Αντί να τα βάζετε με έναν ειλικρινή ιδεολόγο σαν εμένα, φαντασθείτε μία ιδεατή Αθήνα όπου δεν καθαρίζεις κουτσουλιές στο μπαλκόνι, δεν έχεις κουτσουλημένη τέντα, δεν πατάς κουτσουλιές στο πεζοδρόμιο, δεν πας κάθε τρεις και λίγο το αυτοκίνητο στο πλυντήριο, δεν, δεν, δεν...!
Φαντασθείτε επίσης μία Αθήνα χωρίς CD κρεμασμένα στα μπαλκόνια...! Δεν είναι αισθητικώς σημαντικό αυτό;;!!!
Σκεφθείτε επίσης, με την ευαισθησία που σας χαρακτηρίζει, πόσα παιδάκια στην Αφρική θα μπορούσαν να σωθούν με αθηναϊκά βρωμοπερίστερα α λα μιλανέζ...!
έλα, έλα, μην γκρινιάζεις, θα πάρεις και φωτογραφίες δώρο από την logia...
h.constantinos Συγκρινόμενα με τα άλλα που εκτίθενται στα αθηναϊκά μπαλκόνια- μπουγάδες, χαλιά, ντουλάπια μεταλλικά καί πλαστικά, μπουφέδες κουζίνας φορμάικα, ποδήλατα, παιδικά και ενηλίκων, καρροτσάκια, παππούδες κλεισμένοι έξω με το χαμομήλι στο γόνατο, σκύλοι απελπισμένοι από την εγκατάλειψη, κεραίες δορυφορικές και απλές, παλιά πλυντήρια σκεπασμένα με ευάερα νάυλον κλπ., κλπ., τα δισκάκια δεν πληγώνουν διόλου την αισθητική μου...
Εδώ η ματιά τού Sylvain Chomet ("Les triplettes de Belleville", "L' Illusioniste") στα "βρωμοπερίστερα" τών Παρισίων, πρώτο μέρος, δεύτερο και τρίτο.
Απίστευτο, άπαιχτο, εκπληκτικό...
Γιά άλλη μιά φορά θα με στείλετε να ψάχνω, στο youtube αυτή τη φορά, μιά και δεν τον ήξερα τον Sylvain Chomet...
h.constantinos :-)
Dodo έγραψες... στην απάντηση σου στον Κωνσταντίνο εννοώ....
mariela Τουλάχιστον, τα δισκάκια αντανακλούν το φως καθώς κινούνται και παίζουν τα χρώματα ;-)
Post a Comment