23 January 2012

"... dividing desire in two..."

14 comments:

ξωτικό said...

Προσέχετε τι εύχεστε !! Πολλές φορές πετυχαίνει ....και με το παραπάνω...

φόρα said...

ναι ναι!
και ακόμα "αν θες κάτι, θα γίνει αλλά θα ναι από σένα... όχι του... σύμπαντος...!"

μας προβλημάτισες βρε dodo!

H.Constantinos said...

Αλλο ένα έργο που αναμένεται να καταγοητεύσει κοινό και κριτικούς!

Guillaume Platsatouras said...

Το πράσινο του λυγερού κυπαρισσιού και το κόκκινο του αίματος, σε ένα έργο που εμφυτεύει στην ψυχή του θεατή τον πόνο του τεμαχισμού, τον ανατριχιαστικό ήχο της πριονοκορδέλλας.

Εκπληκτικό.

dodo said...

ξωτικό Ωωω... λέτε;!

φόρα Χαίρομαι ;-)

h.constantinos Ωχ!

guillaume platsatouras Ευχαριστώ πολύ γιά τα καλά σας λόγια· με ενθαρρύνετε να συνεχίσω να κόβω.

Άστρια said...

άσχετο, αλλά εμένα δεν ξέρω γιατί η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό ήταν αυτή:)


υγ. η απάντηση dodo προς guillaume έγραψε:))καλή συνέχεια...

Ευρυδίκη Καδμίου - Κοβαλτίου said...

Αααααχ, κύριε Πλατσατούρα,
με βάζετε στη δυσάρεστη θέση να σας επιπλήξω!!
Είναι δυνατόν;;; είναι δυνατόν λέγω να ενθαρρύνεται έναν σημαντικό καλλιτέχνη της σύγχρονης εποχής που με τόσο πάθος αντιμετωπίζει την ζοφερή πραγματικότητα, να.... "κόβει";;;;
Απαπαπα, κύριε Πλατσατούρα....
Αντί να υμνήσετε την χάρη με την οποία η δημιουργός έπλασε το τμήμα του σώματος εκείνο που με τόση απαράμιλλη ισορροπία στέκει επάνω στο βάθρο, εκφράζοντας το δράμα του σημερινού ανθρώπου. Την αντίθεση των πόλεων μέσα στις οποίες ασφυκτιά με την επιθυμία του να δραπετεύσει προς την φύση...
Εύγε.... Dodo!!!!

Mariela said...

Τι να πω εγώ τώρα;;; τα είπαν οι "άλλοι" πριν από μένα....
φιλάκια

MelidonisM said...

...λικνίζουν κάποτε μοιράζοντας τον πόθο στα δύο,
σαν δίκλωνο ροδάκινο λαγνείας,
με τα δίκωλα μέλη ν' οργάζουν
σαν ύπεροι που τη γύρη ρουφούν


Σεφέρης έφη πως

dodo said...

άστρια Όχι εντελώς άσχετο :-D

ευρυδίκη καδμίου-κοβαλτίου Σάς ευχαριστώ θερμά γιά την υποστήριξη· ομολογώ ότι η πείρα μου από πριονοκορδέλα καί τροχό είναι (κάπως) περιορισμένη: αισθάνομαι πολύ πιό άνετα με ψαλίδια, κόφτες καί πάνω απ' όλα, βεβαίως, με κάθε είδους μαχαίρια.

mariela :-*

michalis melidonis Με τον τρόπο τού Γ.Σ....
;-)

Guillaume Platsatouras said...

Αγαπητή μου κ.Κοβαλτίου, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω την πολύχρονη προσφορά σας στον χώρο της τέχνης και των media, παρατηρώ ότι επιχειρείτε να εισάγετε και σε αυτό το μπλογκ το κλίμα που υπήρχε στην τελευταία αντιπαράθεσή μας στο Mega, η οποία ναι μεν έσπασε τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά μου ανέβασε και την πίεση.

Ηδη μου την έχετε φθάσει στο 17,5.
Δεν επιθυμώ να συνεχίσω.

Mariela said...

Ντοντό, ευχαριστώ για την αφιέρωση... προσοχή όμως, "αυτά" τα μαχαίρια κόβουν πολύ χειρότερα από τα άλλα!!
σε φιλώ!

Ευρυδίκη Καδμίου - Κοβαλτίου said...

Καλέ κ. Πλατσατούρα μου, πως κάνετε έτσι για μια αντιπαράθεση στα κανάλια... μα είναι γνωστό πως αυτά γίνονται μόνο για την τηλεθέαση... γιατί πως αλλιώς θα βγάλουν το ψωμί τους και οι δύστυχοι πτωχοί δημιοσιογράφοι....

dodo said...

mariela Ωχ, ναί ;-)