25 March 2012

CRACK...

9 comments:

Alberto Pez said...

Nature´s last stand!

Mariela said...

Πολύ όμορφο.... δέχεστε παραγγελίες με συγκεκριμένες διαστάσεις;;;

H.Constantinos said...

Εξαιρετικό! Εχταχτο! Και πολύ ντηζανιά μιλάμε!

Guillaume Platsatouras said...

Πραγματικά μία από τις καλύτερες στιγμές του installationer, που περιγράφει με όχι τυχαίους τόνους του γκρι, του μαύρου και του λευκού την περιδινιζόμενη σκοτεινή κατάρρευση εν είδει long and winding road, φθίνοντος παρ'όλα αυτά, και με σαφώς οριοθετημένες τις γραμμές των όχι τυχαία κλειστών ρωγμών που επιχειρούν να προϊδεάσουν τον θεατή γιά την σαφή αισιοδοξία της χωρίς βάση γλάστρας που προφανώς γέρνει λίγο πριν πέσει, ακριβώς όπως και η προϊδεαζόμενη αισιοδοξία, που τελικά καταλήγει στην απόλυτη decadence της ολοκλήρωσης της καταστροφής που γίνεται σαφής από την ευαίσθητην αγριάδα που έχει φυτρώσει, και μέλλει να γιγαντωθεί.

Άστρια said...

Μετά από το σχόλιο του κ. Guillaume Platsatouras δεν έμεινε απολύτως τίποτα να πούμε !!!!

καλή εβδομάδα dodo:)

MelidonisM said...

Μια γλάστρα στροβιλίζεται
σε αυθαίρετο που σείεται
κάτω στην παραλία·
μαγαζί ήτονε γωνία.

dodo said...

alberto pez ;-)

mariela Μμμ... όχι, μάλλον!

h.constantinos :-)

guillaume platsatouras Κάτι το τραγούδι "The Long And Winding Road", κάτι οι αναφορές σας σε "απόλυτη decadence" καί σε "ολοκλήρωση τής καταστροφής", τα καταφέρατε να με μελαγχολήσετε ;-)
Επιλέγω πάραυτα να μετατραπώ σε γλάστρα δίχως βάση, που είναι, ως φαίνεται, ο ενδεδειγμένος τρόπος γιά την επάνοδο στην αισιοδοξία.

άστρια Ευχαριστώ, καλή εβδομάδα!

michalis melidonis Τα μαγαζιά κλείνουν...

Anonymous said...

Sweet! reminds me of how superficial this world can be!

dodo said...

mugen True...