Αυτή η μύτη μας παραπέμπει σε γεροντοκόρη εκ πεποιθήσεως, μάλλον λόγω αγαμίας δεν θα αντιμετωπίζει πολλά σοβαρά προβλήματα, αλλά θα επικρίνει αυτούς που κάνουν λάθη στην προσπάθειά τους να λύσουν τα δικά τους, που είναι πολύ σοβαρά.
Εκτός από τη μύτη που και εμένα μου "κτύπησε", εντυπωσιάστηκα από το μπλε ή μπλου της κυρίας, που προφανώς έγινε έτσι απ' το κακό της... (οι β' πατριώτες, λένε πως όταν θυμώνεις γίνεσαι μπλε)...
Το εκλαμβάνω ως μία ενότητα με το προηγούμενο και ομολογώ ότι κατάφερες με μεγάλη πειστικότητα να μου δείξεις και την αποκρουστική πλευρά του κυανού χρώματος! Εξαιρετικά σχόλια και τα δύο!
Αν και ορθωμένος ο δείκτης, η πρόδηλη οσφυοκαμψία και το χρυσούν ιμάτιο, δεν αφήνουν χρόνο για διερώτηση, περί του τί δράμα ωθεί την κυανή (ναι, ναι απ' το κακό της) madame στον διδακτισμό - μάλλον την καθιστούν έμμεσα αντιπαθή. Ενώ η χθεσινή ιχθυοκοπέλα, παρά τη φόρα, με την οποία την πλήττει το κακό και της ορθώνει τους βοστρύχους, επιμένει πεισμωμένα ν' αντιστέκεται, αν κρίνω απ' την κλίση της κεφαλής - κι ας την έχει πλημμυρίσει μια χαίνουσα spleen. Κ.Γ.
Το καϋμένο το παιδί:( Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που ήρθε.
Ο δείκτης ανασηκωμένος σε στάση επίπληξης,το καρφωμένο βλέμμα, το συνοφρυωμένο φρείδι, το σφιχτό στόμα, η επιθετική ροπή προς τα μπρος. Κι εδώ την κακία την επιβεβαιώνει το χρώμα του αραιού μελανιού. Το WH τα έδωσε όλα!:)
ηλιογράφος Ώστε οι μύτες μας είναι που αποκαλύπτουν τα "μυστικά τής κρεββατοκάμαρας"! :-Ρ
άιναφετς Σωστά, όταν κάποιος θυμώνει ΠΟΛΥ γίνεται μπλε- ο λίγος θυμός μάς κάνει κόκκινους ;-)
υπατία η αλεξανδρινή Σ' ευχαριστώ πολύ! Τα σχέδια δεν έγιναν με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, είναι λίγο πιό παλιά, αλλά μού φάνηκε ότι ταίριασαν ως υπαινικτικός σχολιασμός.
Κ.Γ. Κάποιοι/ες απολαμβάνουν να πρωταγωνιστούν σε δράματα, που συνήθως δημιουργούν οι ίδιοι/ες, ώστε να μπορούν ακριβώς να πρωταγωνιστήσουν ;-)
άστρια Συμπάσχω με το παιδί ή σκυλί ή γατί- ή και μεγάλον!
8 comments:
Το φάντασμα της επικριτικής διδαχής.
Αυτή η μύτη μας παραπέμπει σε γεροντοκόρη εκ πεποιθήσεως, μάλλον λόγω αγαμίας δεν θα αντιμετωπίζει πολλά σοβαρά προβλήματα, αλλά θα επικρίνει αυτούς που κάνουν λάθη στην προσπάθειά τους να λύσουν τα δικά τους, που είναι πολύ σοβαρά.
Εκτός από τη μύτη που και εμένα μου "κτύπησε", εντυπωσιάστηκα από το μπλε ή μπλου της κυρίας, που προφανώς έγινε έτσι απ' το κακό της... (οι β' πατριώτες, λένε πως όταν θυμώνεις γίνεσαι μπλε)...
Συγνώμη είναι β' συμπατριώτες οι Γάλλοι!
Το εκλαμβάνω ως μία ενότητα με το προηγούμενο και ομολογώ ότι κατάφερες με μεγάλη πειστικότητα να μου δείξεις και την αποκρουστική πλευρά του κυανού χρώματος!
Εξαιρετικά σχόλια και τα δύο!
Αν και ορθωμένος ο δείκτης, η πρόδηλη οσφυοκαμψία και το χρυσούν ιμάτιο, δεν αφήνουν χρόνο για διερώτηση, περί του τί δράμα ωθεί την κυανή (ναι, ναι απ' το κακό της) madame στον διδακτισμό - μάλλον την καθιστούν έμμεσα αντιπαθή.
Ενώ η χθεσινή ιχθυοκοπέλα, παρά τη φόρα, με την οποία την πλήττει το κακό και της ορθώνει τους βοστρύχους, επιμένει πεισμωμένα ν' αντιστέκεται, αν κρίνω απ' την κλίση της κεφαλής - κι ας την έχει πλημμυρίσει μια χαίνουσα spleen.
Κ.Γ.
Το καϋμένο το παιδί:(
Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη που ήρθε.
Ο δείκτης ανασηκωμένος σε στάση επίπληξης,το καρφωμένο βλέμμα, το συνοφρυωμένο φρείδι, το σφιχτό στόμα, η επιθετική ροπή προς τα μπρος. Κι εδώ την κακία την επιβεβαιώνει το χρώμα του αραιού μελανιού.
Το WH τα έδωσε όλα!:)
ηλιογράφος Ώστε οι μύτες μας είναι που αποκαλύπτουν τα "μυστικά τής κρεββατοκάμαρας"!
:-Ρ
άιναφετς Σωστά, όταν κάποιος θυμώνει ΠΟΛΥ γίνεται μπλε- ο λίγος θυμός μάς κάνει κόκκινους ;-)
υπατία η αλεξανδρινή Σ' ευχαριστώ πολύ! Τα σχέδια δεν έγιναν με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, είναι λίγο πιό παλιά, αλλά μού φάνηκε ότι ταίριασαν ως υπαινικτικός σχολιασμός.
Κ.Γ. Κάποιοι/ες απολαμβάνουν να πρωταγωνιστούν σε δράματα, που συνήθως δημιουργούν οι ίδιοι/ες, ώστε να μπορούν ακριβώς να πρωταγωνιστήσουν ;-)
άστρια Συμπάσχω με το παιδί ή σκυλί ή γατί- ή και μεγάλον!
Post a Comment