Το αλάτι της γης έγινε σπόρος και με τα δάκρυα του πεπρωμένου άνθισε. Όχι αυτό το άνθος δεν είχε κανένα αγκάθι για να προστατευθεί από τους διώκτες του. Μοίραζε απλόχερα την βραχύβια ευωδία του σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που το πούλησαν ή το πάτησαν εκούσια ή ακούσια. Δεν ζήτησε τίποτε άλλο, αλλά όταν έκλεισε τα μάτια του η Άνοιξε έπαψε να είναι γκρίζα. Τα χρώματα της γης τώρα μπορούσαν να αναπαυθούν και στην καρδιά των ανθρώπων, όταν καμία φορά σήκωνε το κεφάλι της και κοίταζε έξω από το γκρίζο κελί της. Ίσως και να υπάρχει μια ελπίδα αλλά θαρρώ πως είναι ταπεινή, πιο ταπεινή και από την πετονιά που απλώνουν οι ψαράδες τα βράδια του καλοκαιριού στην παραλία.
7 comments:
Όπως ακριβώς αρμόζει στας καμελίας δηλαδή ;-)
Τρυφερά λυπημένο, σαν ψυχούλα αφημένη μονάχη στη βροχή
Και είναι άνοιξη...
Η βροχούλα την τροφοδοτεί για όταν βγει ο ήλιος :)
Πολύ πολύ όμορφο, μια ολάνοιχτη καρδιά....
αυτόν τον κήπο της προηγούμενης ανάρτησης που θα τον βρω;; θα μου στείλετε τη διεύθυνση να τον επισκεφτώ;;
Το αλάτι της γης έγινε σπόρος και με τα δάκρυα του πεπρωμένου άνθισε. Όχι αυτό το άνθος δεν είχε κανένα αγκάθι για να προστατευθεί από τους διώκτες του.
Μοίραζε απλόχερα την βραχύβια ευωδία του σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που το πούλησαν ή το πάτησαν εκούσια ή ακούσια.
Δεν ζήτησε τίποτε άλλο, αλλά όταν έκλεισε τα μάτια του η Άνοιξε έπαψε να είναι γκρίζα.
Τα χρώματα της γης τώρα μπορούσαν να αναπαυθούν και στην καρδιά των ανθρώπων, όταν καμία φορά σήκωνε το κεφάλι της και κοίταζε έξω από το γκρίζο κελί της.
Ίσως και να υπάρχει μια ελπίδα αλλά θαρρώ πως είναι ταπεινή, πιο ταπεινή και από την πετονιά που απλώνουν οι ψαράδες τα βράδια του καλοκαιριού στην παραλία.
ξωτικό Ακριβώς ;-)
άστρια Τρυφερό σχόλιο :-)
margo Ναι, σωστά!
mariela Βρίσκεται στην πολύ γνωστή σου "χώρα δίχως σύνορα", όπου (μας) ταξιδεύεις καθημερινά ;-)
ηλιογράφος Δεν ξέρω πού τα βρίσκεις όλα αυτά και τα γράφεις, αλλά είναι στ' αλήθεια ΠΟΛΥ όμορφα!!!
μπορείς αυτό να έρθεις να το ζωγραφήσεις σε ένα τοίχο του σπιτιού μου?
θα μου έφτιαχνε πολύ τη διάθεση αν το έβλεπα κάθε μέρα...
Post a Comment