χμμμ στην αρχή αυθορμήτως κατενθουσιάστηκα με την Daliζουσα περιγραφή της τρέχουσας πραγματικότητας: Το (πρώην) σηκωμένο δάχτυλο που έγινε βόας κι έχει καταπιεί το σύμπαν έως σκασμού ενώ κάποιοι (ολίγοι) νοιώθουν προστατευμένοι (τρομάρα τους )στις καμπύλες του λίγο πριν πέσει να τους πλακώσει.... ο...γνωστός Σίσυφος οδεύει καταπάνω του (του δάχτυλου ) κρατώντας μπαλονένια απομίμηση του βράχου ενώ ο αληθινός του την κοπάνησε και κατρακυλάει γεμάτος απορία στο...στραβό γυαλό .
Κι ύστερα ανησύχησα μήπως κάτι( εντελώς) άλλο σημαίνει αυτή η αναμονή ???
ξωτικό Κάπου μετά το Δεκαπενταύγουστο, καθώς κατέρρεε το πιο απρόβλεπτο, διχαστικό, βάναυσο και απρόκλητα τιμωρητικό καλοκαίρι που θυμούμαι, ένιωσα την ανάγκη να ζωγραφίσω κάποια από τα αισθήματα που προκάλεσαν τα γεγονότα των προηγούμενων μηνών- περισσότερο για να τα "ξορκίσω", νομίζω. Και για να μη μείνουν άγραφα δεκατέσσερα φύλλα χαρτί από ένα αρχινισμένο τετράδιο ;-)
2 comments:
χμμμ
στην αρχή αυθορμήτως κατενθουσιάστηκα με την Daliζουσα περιγραφή της τρέχουσας πραγματικότητας:
Το (πρώην) σηκωμένο δάχτυλο που έγινε βόας κι έχει καταπιεί το σύμπαν έως σκασμού ενώ κάποιοι (ολίγοι) νοιώθουν προστατευμένοι (τρομάρα τους )στις καμπύλες του λίγο πριν πέσει να τους πλακώσει....
ο...γνωστός Σίσυφος οδεύει καταπάνω του (του δάχτυλου ) κρατώντας μπαλονένια απομίμηση του βράχου ενώ ο αληθινός του την κοπάνησε και κατρακυλάει γεμάτος απορία στο...στραβό γυαλό .
Κι ύστερα ανησύχησα μήπως κάτι( εντελώς) άλλο σημαίνει αυτή η αναμονή ???
Την καλύτερη ευχή σε κάθε περίπτωση .
ξωτικό Κάπου μετά το Δεκαπενταύγουστο, καθώς κατέρρεε το πιο απρόβλεπτο, διχαστικό, βάναυσο και απρόκλητα τιμωρητικό καλοκαίρι που θυμούμαι, ένιωσα την ανάγκη να ζωγραφίσω κάποια από τα αισθήματα που προκάλεσαν τα γεγονότα των προηγούμενων μηνών- περισσότερο για να τα "ξορκίσω", νομίζω.
Και για να μη μείνουν άγραφα δεκατέσσερα φύλλα χαρτί από ένα αρχινισμένο τετράδιο ;-)
Post a Comment