03 March 2017

FRIENDSHIPS

Georges Brassens, La femme d'Hector


5 comments:

Άιναφετς said...

Ακούραστος και ο Μπρασένς!
Θα τα βγάλει τα φυλλαράκια η περικοκλάδα! :-P

ξωτικό said...

Άβολο το σκαμπώ . Όποιος είναι για μέσα καλώς ,αλλιώς ... ;-))
Παράθυρα για πολλά γούστα διαθέτουμε αλλά με μ'ένα στύλ βρε αδερφέ ;-)

Για την περικοκλάδα τα'πε η μαντάμ , οι... μανιβέλλες ομολογώ με μπέρδεψαν:Ρ

Anonymous said...

Το σπίτι αυτό έχει πολλά παράθυρα, κι όμως η Άνοιξη φοβάται να μπεί, διστάζει σαν ξερή περικοκλάδα.
Τα όνειρα των ανθρώπων στέρεψαν κι αυτά, ακόμη και ο ουρανός έχει γίνει σαν στεγνό χώμα.
Αν ανθίσουν; αυτό μονάχα η βροχή το ξέρει, το πως θ΄ αγκαλιαστούν μέσα στην τόση ανυδρία που σερβίρεται έναντι τριάκοντα αργυρίων.
Όμως, ένα παλιό ξύλινο σκαμπώ, ένα απρόσμενο δώρο από κάποιον άνθρωπο για έναν άλλο άνθρωπο, έναν κουρασμένο διαβάτη, έναν απελπισμένο που θέλει να κλάψει, έναν ερωτευμένο που θέλει να ξαναθυμηθεί, έναν ταξιδιώτη που νοσταλγεί την Ιθάκη του, μια μητέρα που έχει στην αγκαλιά της ένα παιδί, έναν γέροντα που έχασε το μπαστούνι του, μια κοπέλα στο πρώτο της ραντεβού, ανοίγει ένα παράθυρο στον Ουρανό.
Το σπίτι αυτό έχει πολλές πόρτες, σαν τις ζωές των ανθρώπων, γι αυτό και οι περισσότερες είναι πάντα κλειστές.
Όμως ένα παλιό ξύλινο σκαμπώ........

dodo said...


άιναφετς Τα βγάζει, τα βγάζει τα φυλλαράκια :-)

ξωτικό Οι μανιβέλλες; για να κουρντίζετε την γεννήτρια ρεύματος :-Ρ

ηλιογράφος Χαίρομαι από παλιά, όταν ένα από τα σέκοντς γίνεται αφορμή να εκδηλώσεις με λέξεις την ποιητική σου διάθεση- ευχαριστώ!

Άιναφετς said...

"Άνθισε και ο ηλιογράφος"... Υπέροχα! :-)
Θέλει δουλίτσα ένα σπίτι χωρίς πόρτα, εκτός και αν είναι από πίσω... ;-)