"Δε μπορεί να πει κανείς πότε, μέρα ή νύχτα, διαδραματίζεται το αληθινό, το γεγονός είναι ότι τη νύχτα τα μεγέθη αλλάζουν, όπως αλλάζουν και οι μορφές.Πρόκειται για τα μεγέθη, που αντανακλούν τη ψυχή, στο φυσικό της περιβάλλον, το σκοτάδι.
Κι άλλοτε τα περιγράμματα διευρύνονται και χωρούν πλήθη συναισθημάτων, αφήνουν τις αισθήσεις να απλωθούν, επιτρέπουν την ανάδυση άφαντων μέχρι στιγμής δυνατοτήτων, ενώ υπάρχουν κι οι φορές, που στενεύουν, που γίνονται ασφυκτικά, δεν επιτρέπουν διέξοδο και διαφυγή παρά μονάχα την οδυνηρή, στη κόψη του ξυραφιού, υπομονή για το αμφίβολο φως της επόμενης μέρας. Ενώ οι μορφές τη νύχτα, μεσ' την απώλεια της πλαστικότητάς τους, αφυδατωμένες σε περιγράμματα, προδίδονται στην κίνησή τους, στο πως ήδη έχουν με το χρόνο σμιλευτεί, παρουσιάζονται αποκαλυπτικές σ' αυτό, που συνιστά τον πυρήνα τους, με ειλικρίνεια μαρτυρούν την απαράβλεπτη γεωμετρία τους, τη μέρα, σχολιασμένες από φωτοσκιές, υφές και χρώματα, φέρουν στολίδια, μπορεί ωστόσο και λεκέδες, που καθοδηγούν διαφορετικά τις σκέψεις και τα βλέμματα, δημιουργώντας βεβαιότητες, επιτρέπουν τις πολυπόθητες 'σιγουριές', δείχνοντας ή φράσσοντας μονοπάτια."
...goat!!! Η (βραχο)νησίδα κάτι σε Σφίγγα μου φέρνει που σφυρίζει αδιάφορα, τάχα μου. Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά... Πάντως η αίσθηση της πέτρας/βράχου με έγδαρε!
εγώ πάλι βλέποντας αυτό το προς τα πάνω δάχτυλο (εκεί δεξιά) σκέφτηκα μήπως έτσι πετρώνεις άμα υποστείς πολύ απ'το προηγούμενο δάχτυλο της μπλέ ....κατσίκας ;-))
... hope! Στα περιγράμματα βλέπω τα προφίλ ανθρώπων και ζώων, ομως είμαι εντελώς σίγουρη ότι στην πίσω πλευρά βρίσκεται ένα ακόμα κατσικάκι ! -η σιγουριά προκύπτει από το χαμόγελο του φεγγαριού και την ευδαιμονία της άλω του, αλλά και τα παλ χρώματα της εικόνας που προδιαθέτουν για καλή τύχη-
Κ.Γ. Πάρα πολύ όμορφο! "... αυτή η διχογνωμία, αυτή η αμφισβήτηση, η διάθεση απόδρασης..."; Με πεποίθηση απαντώ στην ερώτησή σου, ότι είναι ακόμη νύχτα, στο ξεθύμασμά της, λίγες ώρες πριν από το ξημέρωμα, τότε που τα γκριζόμαυρα σχήματα αρχίζουν να αποκτούν τρίτη διάσταση καί χρώμα- καί δεν το κρίνω μόνον από την όψη τής σελήνης. :-)
h.constantinos Περισσότερο σαν τέταρτο τής πανσελήνου μού μοιάζει, παρά σαν ήμισυ, δεν θα έβαζα καί στοίχημα όμως :-Ρ
υπατία η αλεξανδρινή Σφίγγα; μ' αρέσει!
άιναφετς :-)
ξωτικό Μού προκύπτουν κάτι κοφτερά τελευταίως: μαχαίρια, μπαλτάδες, βράχια, πριόνια... Θα μού περάσει- ελπίζω, δηλαδή ;-)
alberto pez Cool- thanks! Cheers :-)
melidonism Η μνήμη σας (καί αι αναζητητικές ικανότητές σας) δεν παύουν να με εντυπωσιάζουν!
άστρια Μάλλον θα έπρεπε κάπου να στήσω καί ένα φάρο, αλλιώς φοβούμαι ότι δεν θα έχουν καλή τύχη τα παραπλέοντα σκάφη :-(
11 comments:
Ένα γίδι- μυρμήγκι σ' ένα νησί-νούφαρο.
"Δε μπορεί να πει κανείς πότε, μέρα ή νύχτα, διαδραματίζεται το αληθινό, το γεγονός είναι ότι τη νύχτα τα μεγέθη αλλάζουν, όπως αλλάζουν και οι μορφές.Πρόκειται για τα μεγέθη, που αντανακλούν τη ψυχή, στο φυσικό της περιβάλλον, το σκοτάδι.
Κι άλλοτε τα περιγράμματα διευρύνονται και χωρούν πλήθη συναισθημάτων, αφήνουν τις αισθήσεις να απλωθούν, επιτρέπουν την ανάδυση άφαντων μέχρι στιγμής δυνατοτήτων, ενώ υπάρχουν κι οι φορές, που στενεύουν, που γίνονται ασφυκτικά, δεν επιτρέπουν διέξοδο και διαφυγή παρά μονάχα την οδυνηρή, στη κόψη του ξυραφιού, υπομονή για το αμφίβολο φως της επόμενης μέρας.
Ενώ οι μορφές τη νύχτα, μεσ' την απώλεια της πλαστικότητάς τους, αφυδατωμένες σε περιγράμματα, προδίδονται στην κίνησή τους, στο πως ήδη έχουν με το χρόνο σμιλευτεί, παρουσιάζονται αποκαλυπτικές σ' αυτό, που συνιστά τον πυρήνα τους, με ειλικρίνεια μαρτυρούν την απαράβλεπτη γεωμετρία τους, τη μέρα, σχολιασμένες από φωτοσκιές, υφές και χρώματα, φέρουν στολίδια, μπορεί ωστόσο και λεκέδες, που καθοδηγούν διαφορετικά τις σκέψεις και τα βλέμματα, δημιουργώντας βεβαιότητες, επιτρέπουν τις πολυπόθητες 'σιγουριές', δείχνοντας ή φράσσοντας μονοπάτια."
Τί απ' τα διό, μέρα ή νύχτα, dodo;
Κ.Γ.
Εξαιρετικό!!!
Ακόμα κι αν έλειπαν η ημιπανσέληνος και η γίδα, πάλι εξαιρετικό θα ήταν!!!
...goat!!!
Η (βραχο)νησίδα κάτι σε Σφίγγα μου φέρνει που σφυρίζει αδιάφορα, τάχα μου. Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά...
Πάντως η αίσθηση της πέτρας/βράχου με έγδαρε!
Κάθε πέτρα και καημός...και όλες μαζί μιλούν, υπέροχα!
:-)))
η (ημι)πανσέλληνος έγραψε !!!!
εγώ πάλι βλέποντας αυτό το προς τα πάνω δάχτυλο (εκεί δεξιά) σκέφτηκα μήπως έτσι πετρώνεις άμα υποστείς πολύ απ'το προηγούμενο δάχτυλο της μπλέ ....κατσίκας ;-))
σαν...τερατώδεις βράχοι οι σκέψεις γενικώς....
...RUM ON THE ROCKS...need one...
http://www.youtube.com/watch?v=C0i44tRDKDA
très romantique!
il cherche son coeur
me rappelle la Crète :-)
... hope!
Στα περιγράμματα βλέπω τα προφίλ ανθρώπων και ζώων, ομως είμαι εντελώς σίγουρη ότι στην πίσω πλευρά βρίσκεται ένα ακόμα κατσικάκι !
-η σιγουριά προκύπτει από το χαμόγελο του φεγγαριού και την ευδαιμονία της άλω του, αλλά και τα παλ χρώματα της εικόνας που προδιαθέτουν για καλή τύχη-
Καλημέρα:)
Κ.Γ. Πάρα πολύ όμορφο!
"... αυτή η διχογνωμία, αυτή η αμφισβήτηση, η διάθεση απόδρασης...";
Με πεποίθηση απαντώ στην ερώτησή σου, ότι είναι ακόμη νύχτα, στο ξεθύμασμά της, λίγες ώρες πριν από το ξημέρωμα, τότε που τα γκριζόμαυρα σχήματα αρχίζουν να αποκτούν τρίτη διάσταση καί χρώμα- καί δεν το κρίνω μόνον από την όψη τής σελήνης. :-)
h.constantinos Περισσότερο σαν τέταρτο τής πανσελήνου μού μοιάζει, παρά σαν ήμισυ, δεν θα έβαζα καί στοίχημα όμως :-Ρ
υπατία η αλεξανδρινή Σφίγγα; μ' αρέσει!
άιναφετς :-)
ξωτικό Μού προκύπτουν κάτι κοφτερά τελευταίως: μαχαίρια, μπαλτάδες, βράχια, πριόνια... Θα μού περάσει- ελπίζω, δηλαδή ;-)
alberto pez Cool- thanks!
Cheers :-)
melidonism Η μνήμη σας (καί αι αναζητητικές ικανότητές σας) δεν παύουν να με εντυπωσιάζουν!
άστρια Μάλλον θα έπρεπε κάπου να στήσω καί ένα φάρο, αλλιώς φοβούμαι ότι δεν θα έχουν καλή τύχη τα παραπλέοντα σκάφη :-(
Τί πλατύ θρανίο και τούτο το πρόσφατο!
Yours
Κ.Γ.
Κ.Γ. :-))
Post a Comment