06 March 2014

... Clatter,...


for LIXOURI of course

3 comments:

Άστρια said...

"Ο Ξένος Κήπος

Φεύγει ο κήπος, σ' άλλους τόπους,
όπου ανθίζουν ευκολότερα οι ανθοί,
τις νύχτες φεύγει,
όμως ο κηπουρός, εγώ, στη θέση του,
με πείσμα τα ίδια πάντοτε τριαντάφυλλα ποτίζω,
γιατί, βέβαια, μπορετό δεν είναι
ένας κατακαημένος κηπουρός χωρίς αυτά να ζήσει,
και, στραμμένος στης φυγής τους το άπιαστο,
τις νύχτες, πριν με συνεπάρει η νύχτα,
κατά δέσμες, σαν σε κενοτάφιο,
τα αποθέτω εμπρός μου, στο κενό."

του Αλέξη Ζακυθηνού
(από το Ληξούρι)

Δυνατός ο θόρυβος από ένα τριαντάφυλλο όταν πέφτει, όμως, βρήκα αυτό το ποίημα να ταιριάζει:)

Anonymous said...

Ωραίο το σχόλιο της Άστριας!

dodo said...

άστρια Ω, ευχαριστώ- εντυπωσιάζομαι ειλικρινά!
Ταιριάζει μοναδικά και απόλυτα: το σκίτσο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απόπειρα εικονογράφησης του ποιήματος.
Και όμως, δεν είναι ;-)

ηλιογράφος Ναι!