Μια καλοκαιρινή βραδιά οι ψυχές των δέντρων συναντήθηκαν κάτω από τον ουρανό της Αθήνας. Τα σκονισμένα φύλλα δεν τις ντρόπιασαν, πάνω τους ήταν χαραγμένα τα ίχνη των πουλιών. Περήφανες, διέσχισαν την πόλη με τους αδιάφορους και σαστισμένους ανθρώπους για να συναντήσουν ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς και ένα συννεφάκι χρωματισμένο από τα παιχνιδιάρικα φώτα της πόλης. Το μπαλόνι και το συννεφάκι, έδωσαν τις καλύτερες ευχές τους στις ρίζες των δέντρων που είναι βαθιά χωμένες μέσα στη γη και ποτέ δεν αντίκρισαν την απεραντοσύνη του Ουρανού. Οι Ψυχές των δέντρων δάκρυσαν από αγάπη. Τα δάκρυά τους έπεσαν το χώμα και πότισαν τις ρίζες. Οι ρίζες αναθάρρησαν, και παρέδωσαν το μυστικό των καρπών στις Ψυχές των δέντρων. Έτσι τα δέντρα γέμισαν καρπούς, τα πουλιά χαρήκανε και άφησαν τα ίχνη τους στα φύλλα των δέντρων. Γι αυτό ζούμε.
Εντυπωσιακή μέσα στην απλότητά της ιδέα και πανέμορφο...από πολλές πλευρές!! (κολλάζ;)
ηλιογράφε, υπόκλιση!!!!! "Οι ψυχές των δέντρων...."
Μαγισσούλα τι λες; το φαντάζομαι ξεκάθαρα, ως animation, θα ήταν υπέροχο! Μπορεί να κάνει κάτι ο Κωνσταντίνος σου ;;
υγ. θα πρέπει να έρχομαι νωρίτερα, γιατί μετά από τον ηλιογράφο, δεν μενει τίποτα:)) τέλος πάντων,αφήνω λίγη μουσική: https://www.youtube.com/watch?v=Be3XeghxjgM
Ώχου βρε παιδιά συγκινήθηκα.. Πρώτα η ζωγραφιά που με έκανε να θέλω να μικρύνω πολύ πολύ και να την περπατήσω και μετά τα σχόλια που με κάνουν να επανέρχομαι εκεί που αγαπώ. Όταν φεύγω από εδώ μέσα σαν να μεγαλώνω απότομα και καθόλου δεν μ΄αρέσει.. ζούγκλα είναι εκεί έξω μερικές φορές, ζούγκλα :-(
12 comments:
Μια καλοκαιρινή βραδιά οι ψυχές των δέντρων συναντήθηκαν κάτω από τον ουρανό της Αθήνας.
Τα σκονισμένα φύλλα δεν τις ντρόπιασαν, πάνω τους ήταν χαραγμένα τα ίχνη των πουλιών.
Περήφανες, διέσχισαν την πόλη με τους αδιάφορους και σαστισμένους ανθρώπους για να συναντήσουν ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς και ένα συννεφάκι χρωματισμένο από τα παιχνιδιάρικα φώτα της πόλης.
Το μπαλόνι και το συννεφάκι, έδωσαν τις καλύτερες ευχές τους στις ρίζες των δέντρων που είναι βαθιά χωμένες μέσα στη γη και ποτέ δεν αντίκρισαν την απεραντοσύνη του Ουρανού.
Οι Ψυχές των δέντρων δάκρυσαν από αγάπη. Τα δάκρυά τους έπεσαν το χώμα και πότισαν τις ρίζες. Οι ρίζες αναθάρρησαν, και παρέδωσαν το μυστικό των καρπών στις Ψυχές των δέντρων.
Έτσι τα δέντρα γέμισαν καρπούς, τα πουλιά χαρήκανε και άφησαν τα ίχνη τους στα φύλλα των δέντρων.
Γι αυτό ζούμε.
Εντυπωσιακή μέσα στην απλότητά της ιδέα και πανέμορφο...από πολλές πλευρές!! (κολλάζ;)
ηλιογράφε, υπόκλιση!!!!!
"Οι ψυχές των δέντρων...."
Μαγισσούλα τι λες; το φαντάζομαι ξεκάθαρα, ως animation, θα ήταν υπέροχο! Μπορεί να κάνει κάτι ο Κωνσταντίνος σου ;;
υγ. θα πρέπει να έρχομαι νωρίτερα, γιατί μετά από τον ηλιογράφο, δεν μενει τίποτα:)) τέλος πάντων,αφήνω λίγη μουσική: https://www.youtube.com/watch?v=Be3XeghxjgM
ουπς!!
πόσο όμορφο είναι αυτό!!!!! είναι από τα σχέδια εκείνα που θες να βλέπεις συνέχεια καθώς σου φτιάχνουν τη διάθεση..
καλή εβδομάδα να έχουμε!
Η dodo ζωγράφισε,
Ο ηλιογράφος έδωσε ψυχή στη ζωγραφιά,
το αστεράκι το τραγούδησε,
η Kat, χάρηκε πραγματικά!
T alking
R esponsability for the
E arth and the
E nvironment
"Τα δέντρα είναι η εισπνοή και η εκπνοή μας"...
Aγάπη να'ναι κι ας είν'και χάρτινη μπήκα να πώ
κι'ήρθε ο Ηλιογράφος και μου έλιωσε την ψυχή
πήγα να πώ υποκλίνομαι μου το'κλεψε η Άστρια....
μμμ ωραία ξεκίνησα
δηλαδή οχι απλώς ωραία μωρέ σχεδόν δάκρυσα άει στο καλό σας
Ναι ρε γμτ
γι αυτό ζούμε....
Ξωτικούλι τρυφερό, χαίρομαι που είσαι εδώ... ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω έρευνα, μας έλειψες! <3
Αναρωτιέμαι, πώς παίζεται αυτό το παιγνίδι και πώς να μοιάζουν τα πιόνια του αντίπαλου. Any tips?
attak(τη)
Άιναφετς εμένα να δείς !!!!!!!
ηλιογράφος Ευχαριστώ για το τρυφερό, εξαιρετικά γραμμένο παραμύθι. Και για το καλό του τέλος, βεβαίως :-)
άστρια Πρόχειρο κολλάζ, με "παιδικά" μέσα ;-)
Ευχαριστώ για την ξεχωριστή μουσική πρόταση!
kat. Και καλόν μήνα πιά!
άιναφετς Πολύ ωραία!
(((ξωτικό))) Μια μεγάλη αγκαλιά, όλη δική σας ;-)
attak(τη) Θα ρωτήσω τον αφοσιωμένο κηπουρό ;-)
Ώχου βρε παιδιά συγκινήθηκα.. Πρώτα η ζωγραφιά που με έκανε να θέλω να μικρύνω πολύ πολύ και να την περπατήσω και μετά τα σχόλια που με κάνουν να επανέρχομαι εκεί που αγαπώ. Όταν φεύγω από εδώ μέσα σαν να μεγαλώνω απότομα και καθόλου δεν μ΄αρέσει.. ζούγκλα είναι εκεί έξω μερικές φορές, ζούγκλα :-(
margo Εκπληκτικά σχόλια, το ένα καλύτερο από το άλλο- νιώθω συγκίνηση και υπερηφάνεια που εγγράφονται στα σέκοντς!
Post a Comment