12 February 2019

LOST


4 comments:

MelidonisM said...

Από σπηλιά κρυμμένο,
πέταξε ψηλά
του πειρατή το δρέπος.
«Τα δρέπη μου, τα έχη μου!»
έλεγε ο καμένος.
«Φουσκώσαν τα πουγγιά
κι εγίνανε μπαλόνι,
κι η κλέφτικη μου η καρδιά
λικόφτερο μιστώνει!» :-)

ξωτικό said...

Μπρρρ οι στίχοι παγώσαν
οι φόβοι με ζώσαν
Οι ελπίδες χαθήκαν
μου λέει το μυαλό

Οι μάγισσες* ήρθαν
κατάρες μας ρίξαν
Χειμώνας για πάντα
σας πρέπει χαϊβάνια

Μα...

Τη γλώσσα της βγάζει
μικρούλικο ξωτικό
και να'σου το σκάζει
με κόκκινο φουσκωτό

Τα μάγια θα λύσει
με φίλους κρυφούς
κι η άνοιξη θα΄ρθει
Μαριέλα μ'ακούς ;;;;

;-))
;-Ρ

Μάγισσες είπα οχι μαγισσούλες ε :-))

Άιναφετς said...

Μαγισσούλες παρέα με ξωτικά
τα μάγια λύνουν
την Ντοντό ευγνωμονούν
την Μαριέλα ξεκουνούν
τον ήλιο φέρνουν
το χιόνι διώχνουν
και μπαλόνια χαρίζουν


Πουπερμίνα - Μηχανικό Μολύβι said...

Έλειψα/ Γύρισα/Τους (σ)τοίχους σας/ Μύρισα